Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

My Way by Frank Sinatra

Και τώρα, που το τέλος ζυγώνει
και βλέπω την αυλαία να πέφτει
Φίλοι μου, θα σας πω τι με πληγώνει
όταν με κοιτώ στον καθρέφτη।

Έζησα μια ζωή γεμάτη
ταξίδεψα σε κάθε δρόμο
και ακόμη περισσότερο απ΄ αυτό
το έκανα με τον δικό μου Νόμο.

Τύψεις ; Είχα μερικές
αλλά και πάλι, λίγες οι άξιες λόγου
έκανα αυτό που έπρεπε
στο θέατρο του παραλόγου.

Σχεδίασα την κάθε μου πορεία -
το κάθε μου βήμα, σε ασήμαντο δρόμο
και ακόμη περισσότερο
το έκανα με τον δικό μου Νόμο.

Ναι, υπήρξαν φορές, μπορώ να τις μετρήσω
που δάγκωσα περισσότερο από ότι μπορούσα να μασήσω
αλλά στο τέλος, όταν αμφέβαλα
το δέχτηκα , τ΄ απέβαλα
το αντιμετώπισα και στάθηκα ορθός
και το έκανα με τον δικό μου Νόμο.

Αγαπήθηκα, έκλαψα γελάστηκα
το μερτικό μου χόρτασα
ανέβηκα αλλά δεν κουράστηκα
γελώντας, το δάκρυ μου σκούπισα.

Σκέπτομαι, έκανα όλο αυτό
και μπορώ να πω, αδιάντροπα
Ω όχι, Ω όχι, όχι εγώ.
Το έκανα όπως εγώ νόμιζα.

Tί είναι ο άνθρωπος; Ποιο το ιδανικό;
αν όχι ο εαυτός του – είναι τότε μηδενικό.
το να νοιώθει αυτά που λέει
και όχι στα γόνατα να κλαίει
το τέλος μου, δείχνει πως έχασα
αλλά το έκανα με τον δικό μου Νόμο…

m@gior
11.1.2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου