Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Τείχη - τύχη

Τείχη
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

Διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω

Κωνσταντίνος Π Καβάφης

Τύχη
Τυχάρπαστοι, της πρόσκαιρης εξουσίας δούλοι
ύπουλα, στα σκοτεινά βαρούν τους ματρακάδες*
Απελπισμένοι, την τιμωρία περιμένουμε σα μούλοι**
στα ροζιασμένα χέρια μας, περάσανε χαλκάδες

Είχαμε όνειρα πολλά, είχαμε περηφάνια
κι όταν τα νέα ήρθανε, νοιώσαμε αηδία
τίποτες δεν ακούσαμε, σαν ήρθαν τα στεφάνια
τότες αντιληφθήκαμε, ποιών ήταν η κηδεία…

m@gior
29.04.2010


Στη μνήμη του Κωνσταντίνου Καβάφη
29 Απρίλη 1933, μας άφησε ο Αλεξανδρινός και Παγκόσμιος πλέον ποιητής μας.

* βαριά σφυριά
** γάσμουλοι η μούλοι : παιδιά Φράγκων και Ελλήνων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου