Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Στον Κώστα Κοκκίδη...

Δεν είναι το γαλάζιο
πανί που κυματίζει
δεμένο στον ιστό.

Είναι το πάθος, οι θυσίες
αυτό που συμβολίζει
το αίμα τ’ αχνιστό.

Με δάκρυα στα μάτια
ζωή εικοσάχρονη χαρίζει
στον βράχο τον σχιστό

Μαζί με τη σημαία
της Λευτεριάς ορίζει
το νόημα το μεστό….

m@gior
11.11.2010

Στις εικοσιεπτά Απρίλη του σαρανταένα, ο Πρόσκοπος-φύλακας της σημαίας στην Ακρόπολη, αντικρύζοντας τους Γερμανούς να φτάνουν για να κατεβάσουν την Γαλανόλευκη και να υψώσουν την Σβάστικα, τυλίχτηκε με την σημαία μας και πήδηξε απο τα τείχη, θυσιάζοντας τη ζωή του, για ένα ιδανικό...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου