Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Στο γερμανικό πολυβολείο...

Πίνω τον καφέ μου καθισμένος
έξω από Γερμανικό πολυβολείο
μπορεί και να σας φαίνεται γελοίο
σαν Έλληνας, είμαι συνηθισμένος

να βλέπω απομεινάρια του πολέμου
σπαρμένα στην άμμο του γιαλού
μίας απόβασης που έγινε αλλού
τσιμέντα μόνα, έρμαια τ΄ ανέμου.

Ήταν η τύχη μιας γενιάς στην Κατοχή
κληρονομιά να πάρει, τον κόσμο ερείπια
με τρύπια ρούχα, στην πλάτη δυο τα νήπια
το χτίσιμο έπιασε, με αντιπαροχή.

Και φτάσαμε στο άθλιο το σήμερα
με τη θηλιά του χρέους που επιβλήθηκε
και μια Πατρίδα που πουλήθηκε
για μεγαλεία, βεγγαλικά, εφήμερα…

m@gior
11.11.2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου