Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Αλαλά...

“Aλαλά” , κραυγάζουν οι στρατιώτες
στα Τρωικά ορμώντας τα κάστρα.

“Αήρ” , ωρίονται του Βυζαντίου οι Ακρίτες
τους Αβάρους νικούν, φυλώντας τα άκρα

“Αέρα” , φωνάζουν του Σαράντα οι οπλίτες
κι η ξιφολόγχη τους , ακουμπάει τα άστρα

“Τραλαλά” , ψιθυρίζουν οι τερμίτες
της Πατρίδας τρυπώντας τη γάστρα**…

m@gior
15.12.2010


* Η αρχαία ιαχή αλαλά προήλθε από τη μυθική κόρη του Πολέμου, την Αλαλά (Πίνδαρος, απ. 225: Κλυθ΄ Αλαλά Πολέμου θυγατέρα). Απ εδώ προήλθαν οι λέξεις αλαλαγή, αλάλαγμα (Κ.Παλαμάς, Ασαλ. Ζωή: της νίκης σου το αλάλαγμα…) και το ρ. αλαλάζω (Ψαλμ.99, αλαλάξατε τω Κυρίω…, ή Κ.Δ. Κορινθ. 1,13,1 : …γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον).Η πολεμική ιαχή «ΑΕΡΑ» επισημοποιήθηκε κατά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο και γι΄ αυτό συνέβαλαν, άθελα τους, οι Ιταλοί. Ο Ιταλικός φασιστικός στρατός χρησιμοποιούσε την ιαχή : «eja (προφ. : εγιά), eja, eja, alala». Ήταν μία ιαχή που είχε καθιερώσει ο ποιητής Gabriele d Annunzio (1863 – 1938) στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου (Αύγουστος του 1917).
Από το : http://www.24grammata.com/

** γάστρα πλοίου : Το κατώτερο μέρος του πλοίου, συνδυασμός καρίνας και πλευρικών νομέων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου