Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Το παλιό έχει πεθάνει...


Αφέθηκα να πλανηθώ
και τώρα το πληρώνω
μου τάξανε όλο πειθώ
κι εγώ χωρίς να τ’ αρνηθώ
στον Γολγοθά ματώνω.

Δεν θέλω πια
σημαίες ευκαιρίας
θέλω να πιάσω τα κουπιά
δουλειά να έχω, κι ανθρωπιά
να μην είμαι παρίας.

Το παλιό έχει πεθάνει
και το καινούργιο
δεν έχει ακόμη γεννηθεί
ο Έλληνας θ’ αναστηθεί
χωρίς βρωμιά και όργιο.

Το ξέρω, πως είναι σκληρό
να πάρεις άπαρτο οχυρό…

m@gior
17.12.2012



Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Πάμε παιδιά...


Τι σημασία έχει πια
να είσαι, να μην είσαι
στα χέρια πιάσε τα κουπιά
τους κάβους λύσε.

Σε φέρανε κατά γκρεμό
σ’ έριξαν στο ποτάμι
πέτρα σου δέσαν στο λαιμό
σ΄ αλείψανε κατράμι.

τι να πεθάνεις Σάββατο
τι Κυριακή πρωί
μεσ’ του θανάτου τ’ άβατο
θα βρίσκεις τη ζωή…



m@gior
28.11.2012



Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Δεν έχω χρόνο...


Δεν έχω χρόνο πια να μετανιώσω
για όσα δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω
τρέχει η ζωή, κι εγώ ξοπίσω
της Αριάδνης νήμα ξετυλώ, για να γυρίσω.

Αυτές τις μέρες, όλα μου μοιάζουν ίδια
σαν μιας παράγκας τα ξύλινα σανίδια
ζω το αγχωμένο τίποτα
και απορώ πως έφτασα στ΄ ανείπωτα.

Αυτό που θέλησα, ήταν μπλουτζίν τριμμένο
ζωή απλή, με νόημα κρυμμένο
καταδικάστηκα να τρέχω ως το τέλος
πάντα στο κέντρο , το δικό μου βέλος.

Το χέρι σου ζητώ να με κρατήσει
προτού περάσει η ζωή και πίσω μας αφήσει…



m@gior
31.10.2012

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Λόγια της κατσαρόλας


Ποτέ σου να μην λες ποτέ
πάντα να λέγεις ίσως
για να πετύχει το σωτέ
στάξε και λίγο μίσος*.

Κρεμμύδι  βάλε στο φαί
ρίξε και λίγο κλάμα
μια κωμωδία είναι η ζωή
ανάκατη με δράμα.

Στη κατσαρόλα τη ρηχή  
ντομάτα και μπαχάρι
θα βγει που θάβγει η ψυχή
ας βγει όμως με χάρη.

Αν θες σωστό μαγέρικο
ψάξε για χέρι γέρικο…

m@gior
12.10.2012

·        Miso’s, η πιο διάσημη γιαπωνέζικη σούπα φτιάχνεται από πάστα φασολιών σόγιας που έχουν υποστεί ζύμωση. Αποτελεί καταπληκτική φωλιά πρωτεϊνών και είναι η σταθερή βάση όλης της γιαπωνέζικης κουζίνας. Οι Ιάπωνες την τρώνε για πρωινό , μεσημεριανό και βραδινό…

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Νήσος Ελένη…


Κι εμείς εδώ
χωρίς αιδώ
γλιστράμε σε μια απαίσια κατηφόρα.

σε τέτοια χώρα
μαύρη η ώρα
μας έτυχε ζωή θανατηφόρα.

μια αλλαγή
σε συνταγή
για κάποιους ήταν κερδοφόρα.

Κι εμείς εδώ
λάθος οδό
διαλέξαμε και ξέσπασε η μπόρα.

Ζωή μισή
σ΄ ένα νησί
απέναντι απ το Λαύριο.

ξανά εκεί
πιάτο η φακή
να ονειρεύομαι το αύριο…



m@gior
9.10.2012

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Τρύγος

Για δες, η ζήση μας, μικρό μοιάζει αμπέλι
καθένας μας, πως το τρυγά, θέλει δεν θέλει
και με καλάθια, στου χωριού το μονοπάτι
σταφύλια φέρνει , στο δικό του τρυγοπάτι.

Τσαμπιά και μείς, μες της ζωής το πατητήρι
κρασί θα γίνουμε, χαρά σε πανηγύρι
να πιεί ο Θεός κι απέ  ν’ αποφασίσει
πάλι με μας, τι θ’ αποκάνει σαν  τρυγήσει.

Έτσι κι εγώ, στου Μοναστηριού την άκρη
σκυφτός προσεύχομαι και κρύβω ένα δάκρυ
απ ‘ έξω, γέλια και χαρές, του τρύγου γλέντι
και μέσα, καίει το κερί για τον αφέντη…

19.9.2012

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Πνευματικά δικαιώματα


Αν κάποτε οι Έλληνες επίμονα ζητήσουν
δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας
στα σίγουρα, πολλοί λαοί θα ανησυχήσουν
από την Αμερική, έως τα βάθη της Ασίας.

Και στα Αγγλικά, να δούμε πως θα πουν
«η όαση στην κωμωδία είναι οι  χαρακτήρες»
σε άτακτη φυγή θα πρέπει να τραπούν
του γλωσσικού πολιτισμού οι ολετήρες.

Εμείς που δώσαμε τα φώτα στους ανθρώπους
και κάθε επιστήμη έχει το σπέρμα μας
αρνούμαι να δεχθώ τους καιροσκόπους
να εξηγούν πως φτάσαμε σ το τέρμα μας….

m@gior
10.9.2012

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Πράσινο μίλι


Ότι έχει μείνει είναι νότες
στο πράσινο μίλι της ζωής
της αγάπης όλοι καταδότες
ψηφίσαμε «όχι», δια βοής.

Κλειστές, χτυπάνε οι καρδιές
δεν έχει πια συμπάθειες
ξεχάστηκαν οι ευωδιές
μας κυβερνούν εμπάθειες.

Στης μουσικής τα καταγώγια
πίνω για να ξεχνώ το αύριο
πολιτικών ανεμολόγια
με ναυαγήσανε στο Λαύριο…

m@gior
7.9.2012

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Πικρά Ασία γεια χαρά !

Τρείς γενιές περάσανε
απ την καταστροφή
κι όμως, δεν ξεχάσανε
τη λέξη επιστροφή.

Ο γυρισμός σαν όνειρο
στα Πάτρια εδάφη
το βιός, για πάντα ενέχυρο
και τ’ όραμα  εχάθη.

Της ανταλλαγής το τραύμα
ανοιχτή είναι πληγή
πάντα υπάρχει ένα θαύμα
κι επιστρέφει η αυγή.

Πικρά Ασία, γεια  χαρά
και Σμύρνη μου αντίο
γιορντάνι είστε στα νερά
και στη καρδιά φορτίο…

m@gior
2.9.2012

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Στη Σωτηρία Μπέλλου ( 22.8.1921)



Φωνή σκληρή σαν τη ζωή, φωνή σαν το ατσάλι
αλήθειες μας τραγούδησες , δεν έμοιαζες με άλλη

Φεύγεις απ την Χαλκίδα, με όνειρο τη Βέμπο
βρίσκεσαι στην Αθήνα, πουλώντας πασατέμπο

στο πάλκο καθισμένη, με Μάρκο Βαμβακάρη
ρεμπέτισσα μαγεύτρα, σε όλα παλικάρι

Λεφτά κονόμησες πολλά που σκόρπισες στη τσόχα
σκληρά πολύ σου φέρθηκαν, στης κατοχής τη μπόχα

Στο Ροσινιόλ, στο Χάραμα και στο Φαληρικό
με δάσκαλο Τσιτσάνη σε πάλκο λαϊκό

Μονάχη σου πολέμησες, έφυγες μοναχή
εσύ δεν μας τραγούδησες, μας είπες προσευχή…


m@gior
22.8.2012

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Τήνος - Στην ανηφόρα των δακρύων... 

Κι όμως, το ξέρω, ήσουν εκεί
μέσα στα τάματα κρυμμένη
θαρρώ, κρατάς σημαία Ελληνική
ζωή - προστάζεις στερημένη.

Στην ανηφόρα της μετάνοιας
απογειώνονται οι ψυχές
με άγγιγμα χειρός ουράνιας
σε θαύματα, γυρίζουν οι ευχές.

Δώσε μας μια δεύτερη ευκαιρία
πνοή, απ την δική σου αναπνοή
κυρά μου Παναγιά, εσύ Μαρία
στα γόνατα, δηλώνω υπακοή….

m@gior
15.8.2012

Πάσχα του καλοκαιριού


Δεκαπενταύγουστε, Πάσχα του καλοκαιριού
με έφερες γονατιστό, στο φως ενός κεριού
προσεύχομαι να μην ανέβω Γολγοθά
αυτόν που χτίστηκε από χιλιάδες «θα».

Και της μεταπολίτευσης το θαύμα
πως έγινε και γύρισε σε τραύμα
όλοι αυτοί οι ανεπάγγελτοι κι ωραίοι
της χώρας μου, αποδείχτηκαν μοιραίοι.

Πάμε λοιπόν, με χάλκινες ντουντούκες
να παρελάσουμε για ξεπεσμένους Δούκες
και με το μέσο δάκτυλο υψωμένο
να χάσουμε, σε ντέρμπυ πουλημένο…

m@gior
20.8.2012



Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Αύγουστος με δυο φεγγάρια




Tον Αύγουστο με δυο φεγγάρια
και την πανσέληνο στον Υδροχόο
γλεντάνε τρία παλληκάρια
και βλέπουν τον Ερμή κερδώο.

Όμως η μοίρα άλλα προστάζει
τριγύρω μας να καίνε οι φωτιές
ο Άρης σκυθρωπός , μας διατάζει
ήρθε ο καιρός γι’ αποκοτιές.

Γι αυτό το μαύρο, το κατράμι
που απ’ τη γη λιωμένο αναβλύζει
τρέχει το αίμα μας ποτάμι
κι αυτή αδιάφορη γυρίζει…

m@gior
2.8.2012



 

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Το κύμα …

Κι εγώ, στο κύμα επάνω της γενιάς μου
του βουερού αφρού, μικρή είμαι φυσαλίδα
πήρα μολύβι και χαρτί να γράψω ότι είδα
στη φούρια της δουλειάς και της παραξενιάς μου.

Είδα τους άξιους, με τρόπο ν’ αδικούν
και τους ευαίσθητους να ρίχνουνε στ’ αμπάρια
τις τύχες των λαών πως παίζονται στα ζάρια
έμποροι του θανάτου να τους καραδοκούν.

Είδα τη φτώχεια, ντυμένη με αλήθεια
και τους ανάξιους να ζούνε σε παλάτια
κανείς δεν νοιάζεται, αν γίνεσαι κομμάτια
σαν φεύγεις απ τον έκτο , φωνάζοντας βοήθεια.

Και τώρα, που φανήκαν οι βράχοι της ακτής
σ’ αυτούς, το κύμα μου θα σκάσει απελπισμένα
είναι η αλήθεια που αφορά μόνο εμένα
το τέλος μιας πορείας, θάλεγα αποδεκτής….


m@gior
18.7.2012



Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Spinaloga...

Σπιναλόγκα εσύ, μακρύ αγκάθι
νησί της στέρησης, στη γη του Νότου
στη πλώρη Ψαριανού μπουρλότου
λύση ζητάς, με ματωμένη σπάθη.

Ξέρω, πως χάνεις τα παιδιά σου
στη λέπρα μιας μαύρης ξενιτιάς
φύλλα ξερά που πέφτουν της ιτιάς
ρίχνεις με δάκρυ στη ποδιά σου.

Σε δάνεισαν, σε πούλησαν για οφέλη
και ύστερα κρυφτήκανε σα χέλι.

Ψάχνω στις στάχτες σου, το αύριο
δεν περιμένω τον απέναντι βαρκάρη
χανσενικός  αλλά και παλικάρι
έχω ένα σχέδιο μακάβριο.

Σε δάνεισαν, σε πούλησαν για πλούτη
δεν πρόσεξαν, άναψαν τη μπαρούτη…

m@gior
11.7.2012


Σπίνα  = αγκάθι, λόγκα = μακρύ

Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Syria(l) killer…


Πληθυσμοί αλλάζουν χώρες
χώρες αλλάζουν πληθυσμούς
έρχονται βροχές και μπόρες
κάποιοι κρατούν λογαριασμούς.

Αυτοί θα ζήσουν, οι άλλοι αντίο
τούτοι θα φάνε, οι άλλοι νηστικοί
κάποιος να πει έστω για αστείο
πως όλοι είμαστε περαστικοί.

Νοιώθω τη ζέστη της αντάρας
και δεν με βοηθάει το αντηλιακό
όπερα μου μοιάζει της πεντάρας
που θα έχει ένα τέλος τραγικό….



m@gior

6.7.2012

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Υψικάμινος.

Κάποια  περνούν,
και  χάνονται με μια φευγαλέα λάμψη
στην υψικάμινο της ιστορίας

Αυτά που μένουν,
έχουν το άρωμα των βρώμικων καιρών
την ορμή της Βαλκυρίας*

Απορώ με τον εαυτό μου
πως ψάχνει στις στάχτες του χθες
το  τέλος μιας απορίας

Άραγε, άξιζε
η επιστροφή, στη γη των υποσχέσεων
της κούφιας ρητορείας

Η θα ήταν καλύτερα
να ίδρωνα στο νησί του θησαυρού
στη ζούγκλα της αδιαφορίας ;

Στην υψικάμινο λοιπόν
η ζωή μου , της νύχτας πεταλούδα
θύμα και θύτης της θεωρίας…

m@gior
28.6.2012

Πάουλο Κοέλο - Βαλκυρίες
Έχουμε την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν σε τούτο τον κόσμο. Με τη δύναμη της αγάπης μας, της θέλησής μας, μπορούμε να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας, καθώς και το πεπρωμένο πολλών ανθρώπων.

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Ειρκτή…


Ψηφίσαμε να κυβερνήσουν
με σύνεση, με ανθρωπιά
κοιτάξανε να κονομήσουν
και τώρα κάνουν τη σουπιά.

Από την Προκρούστεια την κλίνη
προτιμώ το Ζάλογγο
από το μονόλογο χωρίς ευθύνη
προτιμώ το διάλογο.

Με μάθανε να προσκυνώ καβάλα
δεν θα με βάλουνε στη γυάλα.

Με τη μεταπολίτευση κουρέλι
που ξέχασε τι είναι αρετή
αδιαφορούν ότι κι αν θέλει
κι αποφασίσανε για μένα ειρκτή.

Παιδιά εμείς του Παπαφλέσσα
και θάρρος έχουμε και μπέσα…

m@gior
6.6.2012









Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Ένα τσιγάρο δρόμος…


Ένα τσιγάρο δρόμος η ζωή μου
στα μάτια έμαθα να σας κοιτώ
η ευθύνη όλη είναι δική μου
αν λάθεψα, συγχώρεση ζητώ.

Καθαρά έχω τα δυο μου χέρια
ποτέ μου, κανένα δεν αδίκησα
στη πλάτη μου δέκα μαχαίρια
κι όμως στο τέλος, εγώ νίκησα.

Σκληρή δουλειά τριάντα χρόνια
ήλιο με ήλιο, κορμί έχω ακάματο
τώρα στα μαλλιά μου χιόνια
πασχίζω για το μεροκάματο.

Δεν θα αφήσω να χαθεί το βιός
αυτό που μάζεψα με ιδρώτα
θα πολεμήσω τον εχθρό σα νιός
σαν Σπαρτιάτης στον Ευρώτα…


m@gior
31.5.2012

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Χώρα μπόρα…



Χώρα της αδέσποτης ψήφου
της προδοσίας και του μύθου
της προσπάθειας και του δανεικού
του καιάδα, του Τιτανικού.

Χώρα λαθρομεταναστών
και μπατιριμένων μικροαστών
των πτυχιούχων νέων ανέργων
των υπέρ τιμολογημένων έργων.

Χώρα ξενόφερτων εκβιασμών
του σατανισμού και των αγιασμών
του Αχιλλέα, του Εμπεδοκλή
του Εφιάλτη και του Περικλή.

Χώρα της επιστήμης και του θείου
του τσαρλατάνου και του ηλιθίου
του εντίμου και του μπαγαπόντη
του Πήγασου, του Βελλεροφόντη…

m@gior
14.5.2012

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Στου Ζώρζ Μπατέ*


Στου Ζώρζ Μπατέ τον καφενέ
φεύγει η ζωή μου άδικα
πίνω το ούζο ρεφενέ
κάτω στα λεμονάδικα.

Γιώργη μου, πιάσε ένα καλό
να στρώσω το κεφάλι
βλέπω τις βάρκες στο γιαλό
κι εγώ, παιδί χαμάλη.

Ζωή, πολύ μ΄ αδίκησες
με στρίμωξες, δε νίκησες.

Καράβια ονειρεύτηκα
και μπάρκα σ΄ άλλες χώρες
καμιά χαρά δε γεύτηκα
μόνο βροχές και μπόρες.

Ν΄ ακούσω θέλω μια πενιά
ένα αργό χασάπικο
τις αδικίες του ντουνιά
να σβήσω στο αράπικο.

Ρίχνω τα κόκκαλα για εξάρες
μα δε μ΄ αφήνουν οι κατάρες

Ο Κηρομύτης , ο Δελιάς
ας παίξουν με ρεγάλο
για το φουρό μιας κοπελιάς
έχω καημό μεγάλο….

m@gior
9.5.2012

Χαμάλης = Τουρκικά hamal = φορτοεκφορτωτής
Ρεγάλο = Ιταλικά regalo = δώρο
Αράπικο = χασίς από την Αίγυπτο
Κόκκαλα = ζάρια
Κερομύτης – Δελιάς = Σπουδαίοι ρεμπέτες της εποχής 1930-1940


O μεγάλος ρεμπέτης του Πειραιά Γιώργος Τσωρός από τα Μέθενα, γνωστός ως Γιώργος Μπάτης ή Αμπάτης, από τους πρώτους «μάγκες» και ρεμπέτες του Πειραιά, άνοιξε το 1931 «έναν καφενέ», το «Ζώρζ Μπατέ», στο οποίο σύχναζαν πολλοί από τους μάγκες και τους ρεμπέτες της εποχής.

Όμως όπως μας αφηγήθηκε (2010) ο 90 χρονος έμπορος Δ.Ν. που έζησε την περιοχή, αφού είχε μαγαζί εκεί, το 1937 οι παράγκες έπιασαν ξαφνικά φωτιά. Κι η πυροσβεστική του Δήμου αντί να ρίξει νερό, έριξε πετρέλαιο, και κάηκαν ολοσχερώς. Είπαν τότε ότι ο Μεταξάς ήθελε να διώξει από κει ρεμπέτες και χασισοπότες, οι οποίοι συχνά δημιουργούσαν επεισόδια κι αυτό και έγινε.

«Ολως τυχαίως» η πυρκαγιά κατέστρεψε την πλατεία Καραϊσκάκη και τα Λεμονάδικα, και μεταξύ των άλλων ξεσπιτώθηκαν και οι μάγκες, ρεμπέτες και χασισοπότες. Αλλωστε και το τραγούδι του Παπάζογλου για ένα τέτοιο περιστατικό μιλάει.

Ετσι τα ΛΕΜΟΝΑΔΙΚΑ μεταφέρθηκαν ανάμεσα Καμίνια και νέο Φάληρο, στην αρχή της Πειραιώς, δίπλα στις γραμμές του Ηλεκτρικού -εκεί που θα οικοδομηθεί το νέο κτήριο της Ραλλείου - όπου έμειναν ως τις 15-3-1965, οπότε και μεταφέρθηκαν στην Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών-Πειραιώς στο Ρέντη.

Από το koutouzis.gr

Ο Στέλιος Κηρομύτης ( 1908-1979)γεννήθηκε στου Βάβουλα τη γούβα στον Πειραιά. Καταγόταν από ευκατάστατη οικογένεια. Από το 1923 γνωρίζεται με το Μάρκο Βαμβακάρη, με τον οποίο γίνονται καλοί φίλοι μετά το 1925, όταν, όντας φαντάρος στον Πειραιά ο Μάρκος, συχνάζει στο ίδιο καφενείο όπου πήγαινε και ο Κηρομύτης, για «να εξασκηθεί» στο μπουζούκι. Στα 1934 η πρώτη ρεμπέτικη κομπανία υπό το Μάρκο Βαμβακάρη, εμφανίζεται επαγγελματικά πλέον στη μάντρα του Σαραντόπουλου στην Ανάσταση στον Πειραιά. Σε αντίθεση με άλλους ρεμπέτες, ήταν πάντα άψογα ντυμένος και με την τελευταία λέξη της μόδας, γι' αυτό και του κόλλησαν το παρατσούκλι «αριστοκράτης».
Ο Ανέστος Δελιάς (το πραγματικό του όνομα ήταν Αναστάσιος Δέλλιος) ή Ανεστάκι ή Αρτέμης (1912- 1944) ήταν οργανοπαίκτης (μπουζούκι), συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής του ρεμπέτικου τραγουδιού. Το 1935 έγραψε το δημοφιλέστατο τσιφτετέλι "Μες στης Πόλης το χαμάμ", που ηχογραφήθηκε σε αυθεντικές εκτελέσεις με Παγιουμτζή, Παπαϊωάννου.













Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Μία σπονδή στη γενιά του πενήντα…





Τα παιδιά της γενιάς του πενήντα
που πατήσανε , για καλά τα εξήντα
συναντήσανε μια Ελλάδα ερείπια.

Βομβαρδισμένες πόλεις και ψυχές
κουρέλι από εμφυλίους , κατοχές
ποιος νοιάζονταν τότε, για νήπια.

Ξυλιασμένα πόδια και κοντό παλτό
με ξεροκόμματο και τοματοπολτό
αλουμινένια καστανιά και κριθαράκι

Έξη μέρες σχολειό , πόδια κομμάτια
το σαπούνι να τσούζει στα μάτια
κι ο Σιδέρης στο τρανζιστοράκι.

Κοντυλοφόρος στη καλλιγραφία
ασπρόμαυρη η φωτογραφία
βία και νοθεία οι εκλογές.

Σε σκληρό πακέτο, τα «Κεράνη»
σε κομμένη μπόμπα, το γεράνι
ζωή απλή, χωρίς πολλές επιλογές.

Του αναπτήρα να μυρίζει η βενζίνα
ένα τσιγάρο δρόμος η Αθήνα
καρόδρομοι, με χώμα στρωμένοι.

Η ρετσίνα ξανθιά, σε βαρέλι δρύινο
είχε κάτι από φτώχεια και χρώμα γήινο
τσιμεντένια η ταράτσα, ασπρισμένη.

Στην Ύδρα , «Το παιδί και το δελφίνι» 
σινεμά, καλοκαιράκι στη «Φροσύνη»
και η Τζίνα Λολομπρίτζιτα.

Μπριγιόλ και πράσινο σαπούνι
καθαρός να είσαι, όχι γουρούνι
για τη πρώτη βίζιτα.

Έπρεπε να δείχνεις μάγκας
μαθητής Κοκκινιώτικης παράγκας
αρχές εξήντα, στη πρώτη Γυμνασίου .

Μπαγδατί και τρύπιο πάτωμα
ήρωες καθηγητές, για εβδομήντα άτομα
και κοπάνα στη πλατεία του Θησείου.

Κοντονάσιος- Αλεβιζάκης – Βαρβαρήγος
τους θυμάμαι όλους , μ ένα ρίγος
αραχτός στον κήπο του Μουσείου...



m@gior
3.5.2012





































Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Ελληνική πρωτομαγιά.


Ελλάδα μου, Πρωτομαγιά
στα μπλε και πράσινα ντυμένη
με χαιρετάς, με ένα γεια
χαμογελάς, κι είσαι θλιμμένη.

Δεν σ’ έδωσα νερό να πιεις
σκληρά σου φέρθηκα αλήθεια
θα έχεις δίκιο, ό,τι κι αν πεις
ο ταπεινός ζητώ βοήθεια.

Το σώμα μου, κάνω χαρτί
λίγο απ' το αίμα μου μελάνι
στης Ιστορίας τα γιατί
κρεμώ, Μαγιάτικο στεφάνι…


m@gior
1.5.2012

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Στον Δημήτρη Μητροπάνο

Δημήτρη, έφυγες νωρίς
με την Ελλάδα στο χωρίς
πες τα για μας, δες αν μπορείς
τώρα σε θέλει η Πατρίς.

Πες μου μια καλή αιτία
πως φτάσαμε στην επαιτεία
εσύ, που μια ζωή θητεία
στη λεβεντιά , στη γοητεία.

Με τα τραγούδια σου χορεύω
φώς στο σκοτάδι μου γυρεύω
με τα θεριά μόνος παλεύω
του Χάρου, μέρες ζητιανεύω.

Δημήτρη, έφυγες νωρίς
με την Ελλάδα στο χωρίς
πες τα για μας, δες αν μπορείς
τώρα σε θέλει η Πατρίς...


m@gior
17.4.2012

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Ο Βαραββάς δεν είν’ ληστής…

Τριάντα τόσα χρόνια - θα
χτίσαν αυτόν τον Γολγοθά
κι εμείς το παίξαμε τυφλοί
άλλοι κωφοί , κάποιοι χωλοί.

Τώρα που σήμανε η ώρα
και θα βογκήξει όλη η χώρα
σταυρό μας δίνουνε βαρύ
τρία καρφιά και ένα σφυρί.

Ο Βαραββάς δεν είν’ ληστής
είπ΄ ο Ρωμαίος δικαστής
ανέβα τώρα στον Σταυρό
να σε καρφώσουν με ευρώ…

m@gior
Μ. Δευτέρα



Σύνθετος σταυρός + (crux immissa).

Πάνω στο σταυρό έπρεπε να υπάρχει αναρτημένη πινακίδα (titulus, δελτίο, αιτία, σανίδα), που ανέγραφε την κατηγορία που είχε σαν συνέπεια τη σταύρωση. Γι’ αυτό το λόγο κρίθηκε ότι το κάθετο σκέλος του σταυρού (stipes) έπρεπε να προεξέχει λίγο πάνω από το οριζόντιο.

Έτσι προήλθε το νέο σχήμα του σταυρού (crux immissa), το οποίο έκτοτε επικράτησε και το οποίο εμείς σήμερα ονομάζουμε «σταυρό» στην κυριολεξία, και από αυτόν σχηματίσαμε τις λέξεις «διασταυρώνω» και «διασταύρωση».

Το σχήμα αυτό είναι το πιο πιθανό να είχε ο σταυρός του Χριστού.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Αν ΕΚΛΟΓΕΣ του 2012

Σφυρά η μπουρού απ το καράβι
φεύγει και παίρνει κάτι απ το χθες
γκουβέρνο τυλιγμένο στο καννάβι
που κάπνισες, θέλεις δε θες.

Κακόμαθες τριάντα τόσα χρόνια
ξεφάντωσες βραδιές με δανεικά
τώρα πλακώσανε βροχές και χιόνια
το χρέος σου πολλά μηδενικά.

Και μη ξεχάσεις πριν πέσει η αυλαία
να πιάσεις κάποιους από τ΄ αυτί
και στο τεφτέρι σου με κεφαλαία
γράψε, δεν φταίω εγώ - φταίνε αυτοί…

m@gior
3.4.2012

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Αφίλητη θάλασσα

Θάλασσα παντοκράτειρα
πως μοιάζεις με γυναίκα
τα κύματά σου άπειρα
κι εντολές σου δέκα.

Το μπλε σου το δανείστηκες
στεριές σου δίνουν σχήμα
κανένα δεν παντρεύτηκες
δεν είσαι ναύτη κτήμα.

Θυμώνεις στα καμώματα
του πονηρού Αιόλου
τα πλοία που σε σεργιανούν
δεν σκέφτηκες καθόλου.

Στολίζεσαι με δειλινά
χαϊδεύεις τ΄ ακρογιάλια
κι όποιος σε ξέρει αληθινά
λατρεύει τα κοράλλια…

m@gior
28.3.2012

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Εμπνευσμένος Λαός

Χωρίς σύστημα, μόνο εμπνεύσεις
οι επιτυχίες μας είναι σπάνιες
ζούμε πικρές απογοητεύσεις
κι οι τιμωρίες μας, ουράνιες.

Κάποιοι με πίστη του Λουθήρου
παλεύουν για ότι σχεδιάζουν
και με τις ευχές του κλήρου
νέες πατρίδες ετοιμάζουν

Δείτε κι αυτούς τους Σάξονες
άριστοι είναι στην ανάλυση
των όπλων τους οι άξονες
των Γότθων φέρνουν την διάλυση

Χωρίς εμπιστοσύνη για ότι είναι
Δημόσιοι άνδρες λαϊκίζουν
διάλογοι στο Θεαθήναι
κρέας τις μηχανές ταΐζουν.

Μην περιμένεις μια συγγνώμη
από κοινούς απατεώνες
δεν χόρεψε άδικα η Σαλώμη
έτσι συμβαίνει στους αιώνες...

m@gior
11.3.2012

Λόγοι του Στέλιου Ράμφου, γραμμένοι με ποιητική πέννα *

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Του πεζοδρόμιου ο νόμος ο σκληρός…

Του πεζοδρόμιου ο νόμος ο σκληρός
σαν χωροφύλακας κοιτάζει
θέλω να κρυφτώ μα η τέντα στάζει
μέρες ανήλιες και ο καιρός πικρός.

Φταίω μου λένε, μα θα τ’ αρνηθώ
που έφυγε η ελπίδα απ τη χώρα
ξένα δανεικά πληρώνω τώρα
κρύο απόψε και δεν θα κοιμηθώ.

Νηστικός θα ξαγρυπνήσω
απόκριες, κάποιοι ντυμένοι αρλεκίνοι
ξένοιαστοι περνούν, δεν φταίνε εκείνοι
που εγώ δεν έχω τσιγάρο να καπνίσω…

m@gior
21.2.20112

Ειδήσεις

Δεν ακούω πια ειδήσεις
μοιάζουν με στημένο σκηνικό
συμπλοκή της Άγριας Δύσης
που πάντοτε νικά το ιππικό.

Βλέπω βαρβάρους να μας λένε
τι είναι λάθος, τι είναι ηθικό
ποιός νοιάζεται όσους κλαίνε
ακούμε μόνο τον ξένο ειδικό.

Δεν φταίνε αυτοί, εμείς τα φταίμε
τα κάναμε γαρύφαλλα και τώρα κλαίμε.

Μας ζόρισαν, αγοράσαμε
πάντα με τ’ αζημίωτο
οι τόκοι τους μας κάνουνε
τώρα, τον βίο αβίωτο.

Δεν φταίνε αυτοί, εμείς τα φταίμε
μαζί τα φάγαμε , μόνοι μας κλαίμε…

m@gior
29.2.2012

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Το χαρτοκούτι...

Στα σκαλιά του μετρό αραγμένο
τις κρύες νύχτες του χειμώνα
μικρό βραβείο σκληρού αγώνα
σκεπάζεις κορμί αγχωμένο.

Ολημερίς με το χέρι απλωμένο
στη τσέπη δυο ευρώ όλα κι όλα
στην ουρά απ το πρωί για φρατζόλα
το παλτό από καιρό ξηλωμένο.

Λένε, μπήκανε στη χώρα δις
και τα χρωστώ τώρα εγώ
έχω ένα μήνα να δω φρέσκο αυγό
εσύ λες πως πεινάς, εγώ να δεις.

Με τις λίμο γυρνούν αγχωμένοι
να προλάβουν ότι αρπάξουν
και κοπάνα μετά να αράξουν
από φαί και λεφτά γκαστρωμένοι.

Μια σπίθα τρεμοπαίζει στα βάθος
δεν είναι του τούνελ η έξοδος
ούτε του τραίνου η έφοδος
είναι το φυτίλι που καίει το πάθος….

M@gior
7.2.2012

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Οίκος απωλείας…

Το χειροκρότημα ακόμη ηχεί
σ αυτόν τον οίκο απωλείας
και της αλήθειας η αποχή
τα κέρδη γεύεται της λείας.

Στο στόμα, ανήμπορη λύσσα
κι η χειροπέδη σφίγγει το χέρι
παλιάτσος, στέκει η αφίσα
της πλατείας, φυσάει τ αγέρι.

Τα όνειρα δεν ήτανε αγνά
ξύπνησαν τους διαβόλους μας
μας δώσαν νύχτα και στεγνά
όλοι τους, όλους μας….

m@gior
23.1.2012

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Τίποτα δεν είναι δεδομένο…

Τίποτα στη ζωή, δεν είναι δεδομένο
κοίταξε γύρω σου, τον κόσμο πως αλλάζει
από Παράδεισος με Κόλαση πως μοιάζει
πορεία στα τυφλά, που λέμε πεπρωμένο.

Όσο η γη ακούραστη γυρίζει
αλήθειες να ζητάς , αυτό μόνο αξίζει.

Σκληρές αλήθειες τα παιδιά, μας ρίχνουν τώρα
και μείς φωνάζουμε, τα τζάμια να μην σπάνε
πολλά τα λάθη μας, πληγές είναι πονάνε
το μέλλον παρασύρθηκε, στη πρώτη μπόρα.

Την τύχη μας, στα χέρια μας κρατάμε
πρέπει ν αλλάξουμε, ότι δεν αγαπάμε.

Το ροζιασμένο χέρι μου, κράτα το σφιχτά
βλέπω τη θύελλα, όλο να μας ζυγώνει
χωρίς πορεία, ούτε ναύτη στο τιμόνι
σαλπάρουμε απόψε, μαζί στ ανοιχτά…

m@gior
10.1.2012 - ( σε 13τρισύλλαβο τα κουπλέ για γούρι)