Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Υψικάμινος.

Κάποια  περνούν,
και  χάνονται με μια φευγαλέα λάμψη
στην υψικάμινο της ιστορίας

Αυτά που μένουν,
έχουν το άρωμα των βρώμικων καιρών
την ορμή της Βαλκυρίας*

Απορώ με τον εαυτό μου
πως ψάχνει στις στάχτες του χθες
το  τέλος μιας απορίας

Άραγε, άξιζε
η επιστροφή, στη γη των υποσχέσεων
της κούφιας ρητορείας

Η θα ήταν καλύτερα
να ίδρωνα στο νησί του θησαυρού
στη ζούγκλα της αδιαφορίας ;

Στην υψικάμινο λοιπόν
η ζωή μου , της νύχτας πεταλούδα
θύμα και θύτης της θεωρίας…

m@gior
28.6.2012

Πάουλο Κοέλο - Βαλκυρίες
Έχουμε την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν σε τούτο τον κόσμο. Με τη δύναμη της αγάπης μας, της θέλησής μας, μπορούμε να αλλάξουμε το πεπρωμένο μας, καθώς και το πεπρωμένο πολλών ανθρώπων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου