Τίποτα δεν είναι δεδομένο
κοίταξε τον κόσμο πως αλλάζει
από Παράδεισος με Κόλαση πως μοιάζει
πορεία στα τυφλά, που λέμε πεπρωμένο.
Όσο η γη ακούραστη γυρίζει
αλήθειες να ζητάς , αυτό μόνο αξίζει.
Ευθύνες τα παιδιά, μας ρίχνουν τώρα
εμείς φωνάζουμε, τα τζάμια να μην σπάνε
τα λάθη μας, πληγές είναι πονάνε
το μέλλον χάθηκε, στη πρώτη μπόρα.
Την τύχη μας, στα χέρια μας κρατάμε
πρέπει ν αλλάξουμε, ότι δεν αγαπάμε.
Το ροζιασμένο χέρι μου, κράτα το σφιχτά
βλέπω τη θύελλα, όλο να μας ζυγώνει
χωρίς πορεία, ούτε ναύτη στο τιμόνι
σαλπάρουμε απόψε, μαζί στα ανοιχτά…
m@gior
11.4.2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου