Τύχη

Τείχη

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη•
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α ! όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης


Τύχη

Τυχάρπαστοι, της πρόσκαιρης εξουσίας δούλοι
ύπουλα, στα σκοτεινά βαρούν τους ματρακάδες

Απελπισμένοι, την τιμωρία περιμένουμε σα μούλοι
στα ροζιασμένα χέρια μας, περάσανε χαλκάδες

Είχαμε όνειρα πολλά, είχαμε περηφάνια
κι όταν τα νέα ήρθανε, νοιώσαμε αηδία

τίποτες δεν ακούσαμε, σαν ήρθαν τα στεφάνια
τότε αντιληφθήκαμε, ποιών ήταν η κηδεία…


Στη μνήμη του Κωνσταντίνου Καβάφη

29 Απρίλη 1933, μας άφησε ο Αλεξανδρινός και Παγκόσμιος πλέον ποιητής μας.

m@gior
05.12.2014