Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Το Ταξίδι


Ταξίδια ζωγραφίζω με το νου
σε μέρη μακρινά και ξεχασμένα
ψυχή δική μου σε σώμα αλλουνού
ξένα τα μάτια που βλέπουνε για μένα.

Τον χάρτη μου ανοίγω τον παλιό
γεμάτο με ναυάγια κρυμμένα
ψωμί κι ελιές πετάω στον γυλιό
φοράω τα παπούτσια μου λυμένα.

Δεν έχω τίποτα πίσω να περιμένει
τα χέρια μου μυρίζουνε μουράβια
και μία Σπανιόλα επάνω μου γερμένη
με σώμα, που γνωρίζει από καράβια.

Τούτο το μπάρκο, θάν' το τελευταίο
και δεν θα έχει επιστροφή
με πυρετό που λένε τεταρταίο
σαλπάρω στην επόμενη στροφή…

m@gior
15.5.2015